HERDERSHONDEN EN WAAKHONDEN
Deze honden worden gehouden voor het bewaken van een eigendom en/of het hoeden van dieren.
Het zijn uitstekende honden voor het gezin en kunnen het dus goed vinden met kinderen.
Ze worden dezer dagen meer en meer als huishond gehouden. Mits voldoende beweging en/of training zijn ze daar zeker voor geschikt. Door deze beweging en afleiding voldoende te geven maak je er binnenshuis of thuis een rustige metgezel van.
Het zijn meestal geweldige sporthonden. In de eerste plaats omdat ze onvermoeibaar en erg wendbaar zijn. Maar ook omdat ze willen leren en willen gehoorzamen. Deze honden staan steeds klaar, zijn trouw en willen niets liever dan samenwerken met hun baas.
Karakter
Een Border Collie is zeer intelligent en gehoorzaam. Bovendien is hij loyaal en beschermend voor de familie. In aanwezigheid van andere honden of personen zal hij zich dus afstandelijk opstellen. Dit ras is een uitstekende werkhond en herdershond. Hij heeft een enorm uithoudingsvermogen. Hij werkt tot hij er bijna bij neervalt.
Zijn energie is echter niet altijd ideaal als huishond. Hij heeft veel beweging nodig en is niet tevreden met een wandeling per dag. Het is dus aangeraden om een grote tuin te hebben zodat hij regelmatig kan rennen.
Deze hond kan gemakkelijk buiten leven, zelfs bij koud weer.
Verzorging
De Border Collie stelt weinig eisen aan zijn verzorging. De vacht is gemakkelijk te onderhouden en zijn nagels moeten niet geknipt worden. Hij heeft zelden nood aan een bad.
Beweging
Deze hond moet regelmatig fysiek en mentaal geprikkeld worden. Hij houdt er van om een missie te hebben. Zorg voor voldoende beweging, want de Border Collie is niet snel moe te krijgen.
Gezondheid
De gemiddelde levensverwachting van een Border Collie is 12 jaar. Meestal blijven ze gespaard van gezondheidsproblemen.
Enkele problemen waar hij mee te maken kan krijgen zijn:
epilepsie: vallende ziekte
multidrug resistance gen 1 deficiëntie: overgevoeligheid voor bepaalde medicijnen
Progressieve retina atrofie (voortschrijdende verslechtering netvlies)
Uiterlijk
Hoogte 61-68,5 cm Gewicht : 40 kg
Aard
De strenge selectie die in de loop der eeuwen op de veedrijvers in Vlaanderen is uitgeoefend, hebben de Bouvier voorzien van een ijzeren gezondheid en een energiek temperament. Doordat de Bouvier altijd in nauw verband met de mens optrok en zijn voorouders zeker als bewaker moeten zijn gebruikt, maakt zijn gedrag hem ook uitermate geschikt als waak- en verdedigingshond. Deze taak voert de Bouvier trouwens steeds meer uit. Het karakter van deze honden wordt door de liefhebbers vaak geroemd, waarbij 'moedig'en 'schrander' veel gehoorde opmerkingen zijn. De Bouvier kan trots en fel kijken, maar zich ook onderzoekend en nadenkend gedragen. De Bouvier is sterk geneigd zelf handelend op te treden als hij meent dat zijn baas in gevaar verkeerd. De Bouvier wacht in dat geval niet op een opdracht. Zijn stoere voorkomen en hoge intelligentie maken de Bouvier tot een zeer gewaardeerde waakhond. Het waaks gedrag betekent zeker niet, dat de Bouvier zich op iedere bezoeker werpt.
Verzorging
De verzorging van een Bouvier mag je niet onderschatten.
Goed borstelen is de boodschap want in die vacht kan veel blijven plakken.
Een Bouvier kan je best ook om de paar maanden naar het trimsalon brengen om alles mooi te houden.
Beweging
De Bouvier vereist veel lichaamsbeweging om in conditie te blijven. Omdat Bouviers goed te trainen zijn, moet zeker aandacht worden besteed aan de "mentale" training.
Erfelijke ziekten
Heupdysplasie
Uiterlijk
Hoogte : 56-66 cm Gewicht : 28 kg
Aard
De Tervuerense Herder moet, net zoals zijn naaste familielid de Groenendaeler, van jongs af aan gewend raken aan kinderen en andere huisdieren, dan levert dat later geen enkel probleem op. De Terveurense Herder is aanhankelijk en is het liefst dicht bij hun baas.
Beweging
De Tervuerense Herdershond heeft wel wat bewegingsbehoefte nodig. Ze houden ook altijd wel van spelletjes zoals: apporteren, balspelletjes en onaangelijnd ravotten. Ze zwemmen ook graag en dit is ook zeer goed voor ze. U kunt ook met deze hond gaan fietsen, zo kan hij op deze manier zijn energie kwijt. De Tervuerense Herdershond kan ook altijd onaangelijnd mee met u gaan wandelen zonder dat hij gaat lopen. Als je hem natuurlijk een goede opvoeding hebt gegeven. Als je dit ras voldoende beweging geeft zal hij binnenshuis rustig(er) zijn.
Verzorging
De lange vacht van de Tervueren is buitengewoon onderhoudsvriendelijk. Eén keer per week borstelen is genoeg. Als de hond uithaart, moet je de ondervacht weghalen, want dan heb je minder vacht in huis.
Erfelijke ziekten
In dit hondenras komen vaak de erfelijke ziektes heupdysplasie en elleboogdysplasie voor.
Heupdysplasie; afwijking die veroorzaakt wordt doordat de heupkop niet goed past in de heupkom. Hierdoor zit de heupkop min of meer los en kan overmatig schuren of uit de kom schieten.
Elleboogdysplasie; vergroeiingen van het ellebooggewricht.
Uiterlijk
Schofthoogte en gewicht:
Zwitserse Witte Herdershond reu: 60-66 cm, circa 30-40 kg.
Zwitserse Witte Herdershond teef: 55-61 cm-circa 25-35 kg.
Aard
De Zwitserse Witte Herdershond (of Canadese Herder) is zachtaardig, intelligent en leert gemakkelijk. Trouw aan zijn huisgezin en vooral kinderen worden door de hond gewaardeerd.
De Zwitserse Witte Herdershond kan wat terughoudend zijn met vreemde mensen, maar dit gaat over wanneer hij ze beter leert kennen. Goed socialiseren van pups af aan met allerlei verschillende mensen, dieren, situaties en dingen is belangrijk. Ze zijn namelijk zeer gevoelig. Als je hier rekening mee houd krijg je een evenwichtige leuke hond.
De Zwitserse Witte Herder gaat goed overweg met kinderen als je ze hier goed mee in contact brengt. Maar dat is geen redenen om een hond alleen te laten met kinderen, dat doe je met geen enkele hond. (Niet elke hond kan tegen oren of staarten trekken en ogen steken, en na een bepaalde duur reageert zelfs de braafste hond.)
Met soortgenoten hebben ze geen problemen, ze gaan eerder een gevecht uit te weg dan toeslaan. Als je hem goed socialiseert met huisdieren kunnen er geen problemen oplopen. Ze zijn zeer gereserveerd naar vreemden, als er bezoek is kijken ze eerst de kat uit de boom.
Verzorging
Regelmatig borstelen is voldoende om de dode haren te verwijderen.
Beweging
Zwitserse Witte Herders hebben inderdaad veel beweging nodig. Dit is een actief en energiek ras dat dagelijkse lichaamsbeweging vereist om zowel lichamelijk als geestelijk gezond te blijven. Als ze niet genoeg beweging krijgen, kunnen ze gedragsproblemen ontwikkelen zoals kauwen, graven en overmatig blaffen.
Enkele aanbevolen activiteiten voor een Zwitserse Witte Herder zijn:
Wandelen en hardlopen: Deze honden vinden het heerlijk om te wandelen of hard te lopen naast hun baasjes. Dit is een geweldige manier om ze lichamelijk actief te houden en hun energie te verbranden.
Ophalen van spelletjes: Zwitserse Witte Herders houden van apporteren. Of het nu gaat om een bal, frisbee, of een stok, deze activiteit houdt hen zowel fysiek als mentaal gestimuleerd.
Training en gehoorzaamheidsoefeningen: Door hun intelligentie en bereidheid om te leren, kunnen Zwitserse Witte Herders baat hebben bij regelmatige trainingssessies en gehoorzaamheidsoefeningen. Dit kan variëren van eenvoudige trucjes tot meer geavanceerde hondensporten zoals agility of flyball.
Zwemmen: Veel Zwitserse Witte Herders houden van zwemmen. Het is een uitstekende vorm van lichaamsbeweging, vooral in de warmere maanden, en is zacht voor hun gewrichten.
Spelen met andere honden: Spelen met andere honden is een uitstekende manier voor uw hond om te socialiseren en hun energie te verbranden. Overweeg om uw hond regelmatig naar een hondenspeeltuin te brengen of speelafspraken te maken met andere hondeneigenaren.
Zorg er echter voor dat uw hond niet overwerkt raakt. Ze moeten voldoende rust krijgen tussen de oefeningen door en voldoende toegang hebben tot vers water om gehydrateerd te blijven. Als je hond nog een puppy is of ouder wordt, moet je er ook voor zorgen dat de activiteit geschikt is voor zijn leeftijd en fysieke conditie. Raadpleeg bij twijfel altijd uw dierenarts.
Erfelijke ziekten
Net als alle hondenrassen kan de Zwitserse Witte Herder vatbaar zijn voor bepaalde erfelijke gezondheidsproblemen. Het is belangrijk voor potentiële eigenaren om zich bewust te zijn van deze aandoeningen om de beste zorg voor hun hond te kunnen bieden.
Heupdysplasie: een ontwikkelingsstoornis van de kom van de heup
Elleboogdysplasie: Elleboogdysplasie is vergelijkbaar met heupdysplasie, maar het treft de ellebooggewrichten
Uiterlijk
Hoogte : teven tussen de 56 en 62 cm, voor reuen tussen de 60 en 66 cm. Gewicht : 28 kg
Aard
De Mechelse Herder staat vooral bekent om zijn werkwilligheid, vasthoudendheid, scherpe intelligentie, hardheid, oplettendheid, slimheid, moed, enz. . Hij is ook zeer trouw en natuurlijk ook zeer waaks.
De Mechelaar beschermd zijn gezin en hun bezittingen zeer overtuigend tegen kwaadwillende. Daarom wordt hij tegenwoordig veel gebruikt als politiehond.
De Mechelaar is een beweeglijke en temperamentvolle hond die dominant kan zijn. Als je een goede verhouding hebt met je hond en je bent met hem bezig kan hij ook in een kennel gehouden worden. Ze zijn dan ook enorm gehecht aan hun baas.
Beweging
De Mechelse herder is een uiterst energiek en actief ras dat veel lichaamsbeweging en geestelijke stimulatie nodig heeft om gezond en gelukkig te blijven. Het exacte bewegingsniveau kan echter variëren afhankelijk van de individuele hond en zijn leeftijd, gezondheidstoestand en temperament. Over het algemeen hebben Mechelse herders minimaal 1,5 tot 2 uur lichaamsbeweging per dag nodig. Hier zijn enkele belangrijke punten om in gedachten te houden:
Lichamelijke oefening: Mechelse herders hebben behoefte aan dagelijkse lichaamsbeweging, zoals wandelingen, joggen, rennen of spelen in een veilige omgeving. Dit ras gedijt goed bij activiteiten zoals behendigheid, flyball, speurwerk en gehoorzaamheidstraining.
Mentale stimulatie: Naast fysieke inspanning hebben Mechelse herders ook mentale uitdagingen nodig om te voorkomen dat ze zich gaan vervelen. Denk aan puzzelspeelgoed, gehoorzaamheidstraining, speurwerk en andere hersenstimulerende activiteiten.
Variatie in activiteiten: Het is belangrijk om een verscheidenheid aan activiteiten aan te bieden om de interesse van de Mechelse herder te behouden. Afwisseling in wandelroutes, speeltijd met andere honden en nieuwe oefeningen kan helpen om hun nieuwsgierigheid en enthousiasme te stimuleren.
Waarschuwingssignalen: Let goed op tekenen van vermoeidheid, uitputting of oververhitting. Mechelse herders zijn vaak zo enthousiast en energiek dat ze soms over hun grenzen gaan. Zorg voor voldoende water en schaduw tijdens warm weer en geef de hond regelmatig rustpauzes.
Leeftijd en gezondheid: Houd rekening met de leeftijd en gezondheid van je Mechelse herder bij het bepalen van de juiste hoeveelheid lichaamsbeweging. Puppy's hebben minder uithoudingsvermogen en moeten hun activiteiten gedoseerd krijgen. Oudere honden kunnen iets minder energie hebben en moeten wellicht hun intensiteit aanpassen.
Interactie en gezelschap: Mechelse herders zijn erg aanhankelijk en gedijen goed bij interactie met hun eigenaar. Ze houden ervan om betrokken te worden bij familieactiviteiten en willen graag deel uitmaken van het dagelijks leven van hun eigenaar.
Het is altijd aan te raden om te overleggen met een dierenarts of een professionele hondentrainer om ervoor te zorgen dat je het bewegingsniveau aanpast aan de specifieke behoeften van jouw Mechelse herder.
Erfelijke ziekten
De Mechelse herder is over het algemeen een gezond ras, maar net als bij andere hondenrassen kunnen er enkele erfelijke aandoeningen voorkomen. Hier zijn enkele van de bekende erfelijke ziektes die bij Mechelse herders kunnen voorkomen:
Heupdysplasie (HD): Dit is een aandoening waarbij de heupgewrichten niet goed ontwikkeld zijn.
Elleboogdysplasie (ED): Elleboogdysplasie omvat verschillende aandoeningen van het ellebooggewricht.
Progressieve retinale atrofie (PRA): PRA is een erfelijke aandoening die het netvlies aantast en uiteindelijk tot blindheid kan leiden.
Epilepsie: Epilepsie is een neurologische aandoening die zich manifesteert als aanvallen. Het kan erfelijk zijn en bij sommige Mechelse herders voorkomen.
Uiterlijk
Grootte: reu 60-65 cm, teefje 55-60 cm
Gewicht: 30-35 kg
Kleur: effen zwart, staal- of asgrijs met regelmatige bruine, gele of grijswitte aftekeningen, ook met zwart zadel, wolfsgrijze vlekken
Aard
De Duitse herdershond moet in zijn karakterbeeld evenwichtig, zenuwvast, zelfverzekerd, absoluut onbevangen en (zonder prikkeltoestand) volkomen goedaardig zijn.
Daarbij is hij opmerkzaam en handelbaar. Hij moet moed, strijddrift en hardheid bezitten om als geleide-, waak-, verdedigings-, dienst-, en herdershond geschikt te zijn.
Hij kan echter wel dominant overkomen, daarom moet hij goed getraind worden. De hond is erg trouw aan zijn baas.
Beweging
Ja, Duitse Herders hebben veel lichaamsbeweging nodig om gezond en gelukkig te blijven. Ze zijn zeer actief en hebben een sterke drang om te werken en taken uit te voeren. Hier zijn een paar suggesties voor activiteiten:
Wandelingen en hardlopen: Duitse Herders genieten van lange wandelingen en hardlopen. Probeer ze dagelijks minstens een uur beweging te geven, verdeeld over twee of meer wandelingen of runs.
Training: Duitse Herders zijn intelligente honden die graag nieuwe dingen leren. Je kan ze trainen om verschillende taken uit te voeren, variërend van eenvoudige trucs tot geavanceerde gehoorzaamheidstraining.
Speelplezier: Geef je hond genoeg tijd om te spelen. Dit kan het gooien van een bal of frisbee omvatten, trekken aan een touw of zelfs een spelletje verstoppertje.
Hondensporten: Overweeg je hond aan te melden voor een hondensport zoals agility, flyball of obedience. Deze sporten zijn niet alleen een geweldige manier voor je hond om energie te verbranden, maar ze stimuleren ook zijn mentale capaciteiten.
Zwemmen: Hoewel ze misschien niet de beste zwemmers zijn, kunnen sommige Duitse Herders nog steeds genieten van een goede zwemsessie. Het is een goede, weinig belastende manier van lichaamsbeweging.
Sociale interactie: Laat je Duitse Herder spelen met andere honden. Dit is goed voor zijn sociale vaardigheden en het is ook een goede manier voor hem om energie te verbranden.
Vergeet niet om de oefeningen aan te passen aan de leeftijd en het gezondheidsniveau van je hond. Puppies en oudere honden kunnen niet zo intensief trainen als volwassen honden. Raadpleeg altijd een dierenarts als je vragen hebt over de geschiktheid van bepaalde oefeningen voor je hond.
Erfelijke ziekten
Heupdysplasie: Dit is een aandoening waarbij de heupgewrichten abnormaal ontwikkelen, wat kan leiden tot pijn en mobiliteitsproblemen.
Elleboogdysplasie: Net als heupdysplasie is dit een abnormale ontwikkeling van de gewrichten, maar dan in de ellebogen.
Perianale fistels: Dit zijn abnormale verbindingen rond de anus die pijnlijk kunnen zijn en vaak terugkeren, ondanks behandeling.
Uiterlijk
Grootte: reu 60-66 cm, teef 50-62 cm Gewicht: ca. 50 kg Kleur: zwart met roodbruine aftekening Bijzonder kenmerk: blaft bijna nooit
Aard
De Rottweiler is een sterke en een goede waakhond, hij is trouw en gehoorzaam aan zijn baas. Hij zal zijn baas altijd beschermen. De Rottweiler is onomkoopbaar en kent geen angst. Hij blaft weinig. Hou rekening dat het een dominante hond is. De Rottweiler is een intelligente hond. Hij fixeert zich gemakkelijk op een persoon (dus hij is een een-persoons hond, hou er rekening mee), hierdoor kan hij wel jaloers gedrag vertonen. Dit gedrag vertoont hij zeker als de baas zijn aandacht aan meerdere honden geeft. Hij is een zelfbewuste, eerlijke en een evenwichtige hond. Binnen zijn ze vrij rustig maar eens buiten worden ze onvermoeibare werkers. De Rottweiler geeft veel aandacht aan zijn territorium, hij voelt niet veel om op eigen beentje zijn omgeving te gaan verkennen. Hierdoor kun je hem ook gemakkelijk onaangelijnd laten loslopen.
Beweging
De Rottweiler moet veel beweging hebben. Geef hem veel kans om rond te kunnen rennen in bossen of op weiden, dit vind hij heerlijk. Hij zal nooit ver weglopen als hij hierop getraind is. Dit ligt niet in zijn aard. Wat je hem ook kan geven of leren is zwemmen of joggen (Canicross), dit vinden ze fantastisch en het is goed voor hun en uw conditie. Of ga in het park eens een balspelletje doen. (apporteren.) Dit geldt tenslotte ook zo voor het fietsen met deze hond.
Erfelijke ziekten
Heupdysplasie
Elleboogdysplasie
JACHTHONDEN
Deze honden worden tegenwoordig meestal gehouden als gezelschapshonden of gezinshonden.
Het zijn uitstekende honden voor het gezin en kunnen het dus heel goed vinden met kinderen.
Ze hebben zeker ook voldoende beweging en/of training nodig. Door deze beweging en afleiding voldoende te geven maak je er binnenshuis of thuis een rustige metgezel van.
Het zijn meestal goede activiteitshonden. In de eerste plaats omdat ze onvermoeibaar en een groot uithoudingsvermogen hebben maar ook omdat de "will to please" groot is. Deze honden staan steeds klaar, zijn trouw en willen niets liever dan samenwerken met hun gezinsleden/roedel.
Uiterlijk
Grootte: reu 42 cm,teefje 37 cm Gewicht: 12-15 kg Kleur: bijna alle kleurschakeringen van wit tot zwart (effen of gevlekt), vaak ook in blond en blauwschimmel
Aard
Het zijn vrolijke honden die zachtaardig, vriendelijk, intelligent en levendig zijn. De Engelse Cocker is zeer aanhankelijk en vrij gehoorzaam maar toch eigenzinnig. Hun reukvermogen is uitstekend ontwikkeld. Die gebruiken ze ook dikwijls. Ook apporteren en zwemmen ze graag.
Verzorging
De Engelse Cocker Spaniël heeft een glanzende vacht die regelmatig geborsteld moet worden om klitten te voorkomen.
Het is een ras waar je regelmatig best eens langsgaat bij het trimsalon voor een goede verzorging en knipbeurt.
De oren moeten ook goed gecontroleerd en indien nodig gereinigd worden om infecties te voorkomen.
Beweging
Ja, de Engelse Cocker Spaniel heeft behoorlijk wat beweging nodig. Ze zijn van nature actieve en energieke honden, die oorspronkelijk werden gefokt voor de jacht. Dit betekent dat ze veel energie hebben om te verbranden.
Ze hebben dagelijks minimaal één uur beweging nodig, maar meer is beter. Dit kan bestaan uit wandelingen, spelletjes apporteren, zwemmen, behendigheidstraining of zelfs hondensporten zoals flyball.
Daarnaast waarderen Engelse Cocker Spaniels mentale stimulatie. Dit kan betekenen dat ze puzzels of spelletjes doen, of trainingssessies om nieuwe commando's of trucs te leren.
Als een Cocker Spaniel niet voldoende beweging krijgt, kunnen ze gefrustreerd of onrustig worden en gedragsproblemen ontwikkelen.
Erfelijke ziekten
Progressieve Retinale Atrofie (PRA): Dit is een groep genetische ziekten die de lichtgevoelige cellen van het netvlies in het oog aantasten, wat leidt tot blindheid.
Heupdysplasie: Dit is een abnormale vorming van het heupgewricht, wat kan leiden tot pijn en artritis. De mate van heupdysplasie kan worden bepaald door röntgenfoto's.
Familiale Nefropathie (FN): Dit is een erfelijke nierziekte die leidt tot nierfalen op jonge leeftijd. Er is een DNA-test beschikbaar om te controleren op FN.
Oorinfecties: Vanwege hun lange, hangende oren, zijn Cocker Spaniels vatbaar voor oorinfecties. Regelmatige reiniging van de oren kan helpen om dit te voorkomen.
Hartproblemen: Er zijn enkele hartaandoeningen, waaronder mitralisklepziekte en dilatatieve cardiomyopathie, die vaker voorkomen bij Cocker Spaniels.
Uiterlijk
Grootte: 51-61 cm Gewicht: 27-34 kg Kleur: goudbruin
Aard
Het zijn intelligente, vriendelijke, goedaardige, evenwichtige en zelfverzekerde honden. Ze zijn goedmoedig en meegaand, ze zijn niet rap ergens van onder de indruk. Agressie is uit ten boze. De Golden Retriever blaft enorm weinig en past zich rap aan. Ook werken ze enorm graag voor hun baas. Hun reukzin is enorm. Ook al zijn ze enorm zelfverzekerd toch zijn ze gevoelig voor harde woorden. Ze worden niet graag alleen gelaten, daarom zijn ze ook aanhankelijk naar het hele gezin toe. De meeste Golden Retrievers zijn gek op zwemmen en apporteren, vooral de combinatie van deze twee.
Verzorging
Regelmatig goed doorborstelen om klitten te voorkomen.
Beweging
Golden Retrievers hebben een groot uithoudingsvermogen. Dus een grote wandeling waar ze onaangelijnd kunnen ravotten en spelen is zeker niet uit den boze. Ook zijn ze zot op apporteren en zwemmen, vooral als je deze twee combinaties combineert. Met je Golden Retriever kun je verschillende sproten uitoefenen. Gehoorzaamheid, agility, flyball, dogydance, dogfrisbee, canicross, ....
Erfelijke ziekten
Golden Retrievers zijn over het algemeen gezonde honden, maar zoals bij veel rassen, zijn er enkele genetische aandoeningen waaraan ze meer vatbaar kunnen zijn. Hier is een lijst van enkele erfelijke ziektes die in dit ras kunnen voorkomen:
Heupdysplasie: Dit is een aandoening waarbij de heupgewrichten niet goed ontwikkeld zijn.
Elleboogdysplasie: Dit is vergelijkbaar met heupdysplasie maar dan in het ellebooggewricht.
Ichthyosis (visschubbenziekte)
Uiterlijk
De beagle bestaat in twee variëteiten: de normale beagle, met een schouderhoogte van ca. 38 cm, en de dwerg-beagle, die maximaal 33 cm hoog is. De vacht van de beagle is doorgaans driekleurig zwart-wit-rood, maar kan ook tweekleurig of effen zijn. De staartpunt moet altijd wit zijn.
Een Beagle opvoeden
De opvoeding van elke pup vraagt tijd en geduld, ongeacht het ras. Toch is een beagle niet moeilijker op te voeden dan vele andere rassen. Men moet wel rekening houden met het jachtinstinct en het zelfstandige karakter enerzijds en met de sociale aard anderzijds, waardoor hij eerder intens aanwezig is in het gezin.
Hij is erg intelligent en heeft al gauw door bij wie hij het meest profijt haalt. Er dienen in het gezin onderling strikte afspraken gemaakt en nageleefd te worden aangaande de opvoeding. Een zachte maar consequente hand in combinatie met een gezonde dosis humor is de boodschap.
Ben je op zoek naar meer informatie over het trainen van je Beagle? Kijk dan op onze Beagle opvoeden pagina.
Uiterlijk
Grootte: ca. 38 cm Gewicht: 10-18 kg Kleur: driekleurig wit, zwart, rood, ook tweekleurig of effen
Aard
De beagle is een vriendelijke, enthousiaste hond. Die in veel boeken over beagles als "vrolijk" omschreven honden zijn over het algemeen vriendelijk en niet agressief of verlegen.
Ze houden van menselijk gezelschap en hoewel ze vreemdelingen soms in eerste instantie terughoudend of met geblaf tegemoet treden, zijn ze snel gewonnen. Dit maakt beagles enerzijds geen goede waakhonden, maar vanwege hun typische beaglegeblaf kunnen ze kwaadwillenden wel afschrikken.
Beagles kunnen zeer goed met kinderen overweg en dat is wellicht de belangrijkste reden dat ze de laatste decennia in steeds meer huishoudens gehouden worden. Beagles hechten zich zeer aan hun baasjes en kunnen separatieangst krijgen als ze te lang alleen gelaten worden. Beagles zijn intelligente honden, maar zeer doelbewust en eigenwijs. Dit maakt het opvoeden vaak lastig, maar het eigenwijze karakter bezorgt de opvoeders doorgaans veel plezier.
Beagles luisteren over het algemeen goed, maar er hoeft weinig te gebeuren om hun aandacht af te leiden.
Beweging
Onderschat dit kleine hondje niet. Hij heeft veel meer beweging nodig dan de meeste mensen denken. De Beagle moet zijn energie kwijt. Het is verstandig om regelmatig grote wandelingen met hem te maken. Let wel op dat je hem goed onder appèl hebt staan als je hem wilt loslaten.
Hij staat er voor bekend als hij een geur opspoort hij zijn neus volgt en op eigen houtje er vandoor gaat. Het is verstandig dat je uw tuin goed omheind zodat hij zijn benen niet kan nemen.
Zelf had ik een Beagle en hij sprong letterlijk door de haag als hij ergens achter wilde gaan. Ook al staat hij vol met schrammen, een Beagle heeft een zeer hoge pijngrens en zal los door doorns gaan als het moet. Wist u dat de Beagle het meest wordt gebruikt voor illegale dierenproeven door zijn hoge pijngrens.
Erfelijke ziekten
Beagles, zoals veel rashonden, zijn vatbaar voor bepaalde erfelijke aandoeningen. Het is belangrijk op te merken dat niet elke Beagle deze problemen zal ontwikkelen, maar het is handig om bewust te zijn van mogelijke gezondheidsproblemen. Hier zijn enkele erfelijke ziekten die in dit ras voorkomen:
Epilepsie: Beagles kunnen vatbaar zijn voor idiopathische epilepsie, wat leidt tot terugkerende aanvallen. Deze aandoening is meestal erfelijk.
Oogproblemen: Beagles kunnen vatbaar zijn voor verschillende erfelijke oogproblemen, waaronder progressieve retinale atrofie (PRA), glaucoom en Cherry Eye.
Hypothyreoïdie: Dit is een aandoening waarbij de schildklier onvoldoende schildklierhormoon produceert. Dit kan leiden tot gewichtstoename, huidproblemen en andere gezondheidsproblemen.
Het karakter: eigenwijs, vrolijk en slim
De Teckel is aanhankelijk en wil niet graag alleen zijn. Het is verstandig om vroegtijdig te beginnen met de Teckel te wennen om alleen gelaten te worden. Naar zijn eigenaar toe is hij vriendelijk, maar het is zeker geen allemansvriend. De Teckel heeft duidelijk voorkeur en kan naar bepaalde mensen gereserveerd zijn. Van nature is het geen kindervriend, maar door de juiste opvoeding kan hij er over het algemeen goed mee overweg. Het is een echte waakhond en zal gaan blaffen als hij een vreemde ziet of onraad merkt. Het is van belang om zijn waaksheid en het blaffenvan jongs af aan in goede banen te leiden. Het jachtinstinct zit nog in de Teckel, daarom moet je zeker alert zijn bij andere kleine huisdieren.
De Teckel is slim en nieuwsgierig. Doorgaans is het een vrolijke en opgewekte hond. Ook al is het een kleine hond, hij kan zeer eigenwijs zijn en volgt graag zijn eigen regels. Mede hierom is vroege socialisatie van belang. De Teckel heeft daarnaast behoefte aan duidelijke grenzen en regels.
Ondanks dit alles is het een enorm lieve hond, niet voor niets hebben we dit ras op de lijst staan van liefste hondenrassen.
Er zijn drie varianten bij de Teckel. De meeste karaktereigenschappen komen bij een Teckel overeen, maar toch heeft iedere variant specifieke karaktereigenschappen. De drie soorten zijn:
Kortharige Teckel;
Langharige Teckel;
Ruwharige Teckel.
De kortharige Teckel heeft het gemiddelde karakter. Hij is zachtaardig en gehecht aan zijn familie. Naar onbekenden toe is hij gereserveerd.
De langharige Teckel is zachter, gevoeliger, stiller en aanhankelijker dan de twee andere soorten.
De ruwharige Teckel is de felste soort. Dit komt omdat er Terriër gebruikt zijn bij het fokken.
Het uiterlijk van een Teckel
De Teckel heeft korte poten en een langgerekt lichaam. Hij heeft een robuust, gespierd lichaam. De borstkas is diep en breed. De kop is lang, net zoals de staart. De Teckel heeft een lange snuit en hangende oren.
Er zijn drie formaten Teckels en deze worden ingedeeld aan de hand van de borstomvang. De standaard Teckel is de grootste soort en heeft een borstomvang vanaf 35 centimeter. Dit soort weegt negen tot tien kilo. De middelste soort is de dwergteckel en heeft een borstomvang tussen de 30 en 37 centimeter. Dit soort weegt tussen de vijf en zeven kilo. De kleinste soort is de Kaninchen Teckel. Deze Teckel heeft een borstomvang tot 32 centimeter en weegt tussen de drie en vijf kilo.
Ook de haarsoorten kun je dus verdelen in drie soorten. Zoals al eerder genoemd de kortharige -, langharige – en de ruwharige Teckel. De langharige Teckel heeft halflang haar. Ze hebben een mooie pluimstaart. Ze hebben een langer haar bij de oren, poten en de borst. De kleur van de vacht kan variëren. Eenkleurig komt hij voor in de kleuren rood, roodgeel en geel. Tweekleurig in zwart of bruin met een bruine of gele aftekening op de poten, kop of borst.
De kortharige Teckel heeft een zeer korte beharing en hierdoor valt zijn robuuste, gespierde lichaam goed op. De kleuren zijn hetzelfde als bij de langharige Teckel.
De ruwharige Teckel heeft een stekelige vacht met een flinke baard en wenkbrauwen. Ze zien er vaak grappig uit. Hij komt voor in de kleuren donker of licht grijsbruin.
De verzorging
De vachtverzorging van en kortharige Teckel is minimaal. Af en toe moet hij geborsteld worden en dan ziet hij er weer mooi uit. De langharige Teckel vergt wat meer tijd om te onderhouden. De vacht moet regelmatig worden geborsteld om klitten te voorkomen. De ruwharige Teckel moet ook regelmatig geborsteld worden en het is verstandig om deze Teckel zo’n twee keer per jaar te laten trimmen.
Naast de vachtverzorging is het van belang om regelmatig de nagels te controleren en eventueel bij te knippen. Ook de oren en ogen moeten schoon gehouden worden. Dit kun je doen met een vochtig doekje. Het gebit kan worden gepoetst met een speciale hondentandenborstel en hondentandpasta. Ook is het verstandig om de Teckel regelmatig iets te geven om op te kauwen, dit is goed voor zijn gebit.
Door zijn lichaamsbouw is het van belang dat een Teckel goed warm wordt gehouden. Hij kan slecht tegen kou en vochtigheid. Tijdens een wandeling zal hij hier weinig last van hebben, maar thuis moet hij goed worden afgedroogd en warm gehouden worden.
Zijn er ziektes die voorkomen bij dit ras?
De Teckel wordt gemiddeld tussen de twaalf en zestien jaar oud. Over het algemeen is het een robuuste hond met een goede gezondheid. Toch zijn er enkele ziektes en erfelijke aandoeningen die bij een Teckel kunnen voorkomen.
Mitralisklep degeneratie
Hernia nucleus pulposus
De mitralisklep is de hartklep tussen de linkerkamer van het hart en de linkerboezem. Door de aandoening sluit de klep niet meer goed. Hierdoor stroomt het bloed niet meer vanuit de linkerboezem naar de linkerkamer. Het bloed kan lekken naar de linkerboezem van het hart. Dit kan steeds erger worden. De Teckel heeft in eerste instantie geen tot weinig last. Wel kan de dierenarts vaak al een ruisje in het hart horen. De problemen ontstaan meestal pas op latere leeftijd. Symptomen kunnen vermoeidheid, hoesten, verhoogde ademhaling en slecht eten zijn.
Hernia nucleus pulposus wordt ook wel de Teckel verlamming genoemd. Bij deze aandoening zijn de tussenwervelschijven aangetast. Als deze schijf doorbreekt, dan is er sprake van een hernia. Symptomen van problemen aan de tussenwervelschijven zijn dat je hond:
Niet meer wilt wandelen;
Pijn heeft bij aanrakingen in de nek;
Moeite hebben met springen of traplopen;
Andere verlammingsverschijnselen vertoont.
Het is van belang dat je altijd goed de gezondheid van je hond in de gaten houdt. Bij twijfel kun je altijd de dierenarts om advies vragen. Hiermee kun je eventuele gezondheidsproblemen voorkomen.
Hondentraining voor dit ras
De Teckel is niet de meest gehoorzame hond en is zelfstandig en eigenwijs. Het is belangrijk dat je als eigenaar stevig in je schoenen staat en duidelijke regels en grenzen hanteert. Toch is het ondanks alles een slimme hond. Een hondentraining niet onmogelijk, maar het kost wel tijd en geduld. Door het jachtinstinct is het ook leuk om met de Teckel na de basistrainingen ook op jachttraining te gaan. Hier zul je de Teckel zeker een plezier mee doen. Hij doet niets liever dan zijn neus gebruiken om mee te speuren.
Zorg er voor dat je afwisselende oefeningen hebt. Enthousiast en regelmatig belonen werkt het beste bij een Teckel. Een Teckel leert over het algemeen snel, maar je kunt geen volledige gehoorzaamheid van hem verwachten. Dit heeft te maken met het karakter.
Een basistraining of puppycursus is voor elke hond aan te raden. Hierdoor leert je hond om te gaan met andere honden en leert hij de basiscommando’s. Door samen actief bezig te zijn en dingen te leren bouw je een goede band op met je Teckel.
Hoeveel beweging heeft dit ras nodig?
De Teckel is een actieve hond en heeft gemiddelde beweging nodig. Het is van belang dat je naast de dagelijkse wandelingen nog andere activiteiten onderneemt met je Teckel. Het kan voorkomen dat als de Teckel niet voldoende beweging krijgt hij hierdoor ongewenst gedrag gaat vertonen. Dit kan zich uiten in extreem blaffen of piepend aan de lijn hangen.
Een Teckel heeft een goed uithoudingsvermogen en gaat graag mee met lange wandelingen. Het is van belang dat je de hond altijd aan de lijn houdt. Een Teckel heeft namelijk een jachtinstinct en kan zijn baasje uit het oog verliezen als hij iets ruikt.
Spelen in de tuin vindt een Teckel ook fijn. Hij houdt van graven, hou hier dus rekening mee, voor je het weet graaft hij tussen de bloemen. Je kunt bijvoorbeeld wel een speciaal plekje inrichten waar de Teckel zich kan uitleven en naar hartelust kan graven.
Behendigheidssporten zijn voor een Teckel minder geschikt. Dit komt door de kwetsbare lange rug. Je wilt natuurlijk niet dat je Teckel een blessure oploopt. Jachttraining is voor een Teckel wel aan te raden. Maar ook zoek- en ruikspelletjes vindt een Teckel over het algemeen geweldig. Een Teckel heeft een zeer goede neus en wil deze dan maar al te graag gebruiken. Zorg voor voldoende uitdaging en de Teckel zal zich niet vervelen.
Uiterlijk
Grootte: 54-57 cm Gewicht: 25-34 kg Kleur: zwart, chocoladebruin of geel
Aard
De Labrador is een zeer lieve en aanhankelijke hond met een stabiel en vriendelijk karakter. Ook al zijn ze vrij log gebouwd toch zijn het actieve honden. Een Labrador reu is meestal onstuimiger dan de teven. Ze mogen nooit agressie vertonen noch schuwheid, ze zijn daarom ook zeer sociaal.
De Labrador is een zeer intelligent ras die zeer graag voor zijn baas werkt. Ze zijn meegaand en gehoorzaam. Ze blijven wel tot hun 2 jaar onstuimig en speels doordat ze laat volwassen worden. Hun reukvermogen is zeer goed ontwikkelt, ook moeten ze een zachte beet hebben voor het apporteren. Ze worden zo getraind dat ze een ei heel terug moeten brengen naar hun baas.
De Labrador is een echte gezinshond, een leven in een buitenkennel is echt uit ten boze. Geef uw Labrador niet meer voeding of snoepjes dan nodig is, ze hebben een aanleg om rap dik te worden.
Beweging
Het is een jachthond dus heeft hij ook wel wat beweging nodig. Als je een Labrador in huis haalt is het ook verstandig om aan hondensport te doen. Er is geen hondensport wat de Labrador niet aankan. Daarom zou het ook zonde zijn als je hem alleen maar houd als gezinshond.
Je zou je Labrador veel plezier doen als je hem een sport geeft. Het is niet alleen leuk en goed voor uw hond maar ook voor u en de band tussen jullie. Zo heb je: flyball, obedience, aglitity, canicross, dogydance, dogfrisbee, speuren, ... noem maar op.
Zo heb je ook hondenclubs voor Retrievers waar je met je Lab kunt gaan apporteren en het leren van zijn oorspronkelijke taak. Met andere woorden, je hebt enorm veel mogelijkheden. Een leuk spelletje zoals apporteren is ook altijd leuk voor u en uw hond. Het is dan ook een Retriever. Combineer dit met water en de Labrador leeft zich volledig uit.
Erfelijke ziekten
Labrador Retrievers zijn over het algemeen gezonde honden, maar zoals elk ras kunnen ze vatbaar zijn voor bepaalde erfelijke gezondheidsproblemen. Het is belangrijk op te merken dat niet elke Labrador Retriever deze ziektes zal krijgen; het betekent alleen dat ze een grotere kans hebben om ze te ontwikkelen in vergelijking met sommige andere rassen. Hier zijn enkele van de meest voorkomende erfelijke ziektes:
1. Heupdysplasie: Een aandoening waarbij het heupgewricht niet goed gevormd is.
2. Elleboogdysplasie: Een gelijkaardige aandoening als heupdysplasie, maar dan in de ellebogen van de hond.
7. Andere mogelijke erfelijke aandoeningen omvatten hartziekten, epilepsie en verschillende soorten huidallergieën
GEZELSCHAPSHONDEN
De kleine gezelschapshonden zijn voornamelijk gezelschapsdieren, zonder speciale bijkomende functie. Veel van deze honden worden voornamelijk gehouden om in die hoedanigheid te dienen.
De meeste kleine gezelschapshonden bezitten een uitbundig vriendelijke persoonlijkheid en houden vooral van aandacht. Daar men ze gemakkelijk op de schoot kan nemen, worden die in de volksmond 'schoothondjes' genoemd. Zij vinden het prettig om geknuffeld te worden en zijn al eeuwen lang populair.
Aan de bewegingsbehoefte van de kleine gezelschapshond is gemakkelijk te voldoen, en zij voelen zich het meest op hun gemak binnenshuis.
De langharige hondjes eisen enige verzorging.
Veel schootrassen zijn intelligente en hartelijke makkertjes, zodat eigenaars nogal vlug geneigd zijn om te kwistig te strooien met overvloedige genegenheid.
Daaruit volgt: verwende kleine gezelschapshonden kunnen wel degelijk kleine monstertjes zijn, die zich enkel door één persoon laten aanraken. Zijn de hondjes echter goed opgevoed, dan zijn het vriendelijke makkers.
Uiterlijk
Grootte: 30-33 cm Gewicht: 5-8 kg Kleur: roodbruin of wit met roodbruin of driekleurig (wit, roodbruin en zwart) of zwart met roodbruin
Aard
De Cavalier King Charles Spaniel is sportief, aanhankelijken kent weinig angst. Hij is vrolijk, vriendelijk, niet agressief en geen enkele neiging tot nerveusheid. De Cavalier King Charles Spaniel is enthousiast, hartelijk. Levendig, uitgaand en sportief. Deze levendige, kleine honden willen u behagen.
Zij zijn intelligent om te begrijpen wat u wilt en daarom gemakkelijk om een gehoorzaamheidstraining te krijgen.
Cavalier King Charles Spaniels komen goed overeen met andere honden en huisdieren. Cavaliers houden van mensen en hebben graag gezelschap. Cavalier King Charles Spaniels zijn een aanrader voor kinderen. Ze kunnen wat terughoudend zijn bij vreemde mensen.
De Cavalier King Charles Spaniel is een prettige metgezelhond. Hij heeft een opmerkelijke ruikvermogen. Zij doen goed in gehoorzaamheidswedstrijden.
Beweging
De Cavalier King Charles Spaniël is een actief en speels ras, maar heeft niet zo veel beweging nodig als sommige andere hondenrassen. Ze genieten van wandelen, rennen en spelen, maar ze zijn ook tevreden met een meer ontspannen levensstijl.
Idealiter zou een Cavalier King Charles Spaniël dagelijks minstens een half uur tot een uur beweging moeten hebben. Dit kan bestaan uit wandelingen, spelletjes in de tuin, of speeltijd binnenshuis. Ze zijn ook bekend om hun vermogen om zich aan te passen aan het activiteitsniveau van hun eigenaar. Dus als je een actiever persoon bent, zullen ze waarschijnlijk genieten van langere wandelingen of zelfs van lichte wandelingen. Aan de andere kant, als je een meer ontspannen levensstijl hebt, zullen ze waarschijnlijk tevreden zijn met kortere wandelingen en meer rusttijd.
Het is echter belangrijk om te onthouden dat elke hond uniek is. De hoeveelheid beweging die een hond nodig heeft kan variëren afhankelijk van zijn leeftijd, gezondheid en persoonlijkheid.
Verzorging
Door hun zijdezachte vacht dien je regelmatig te borstelen om klitten te voorkomen.
Het is een ras die je ook regelmatig eens bij het trimsalon ziet voor een mooie knipbeurt.
Erfelijke ziekten
Cavalier King Charles Spaniëls zijn helaas vatbaar voor een aantal erfelijke aandoeningen. Dit betekent niet dat elke Cavalier deze aandoeningen zal ontwikkelen, maar potentiële eigenaren moeten zich bewust zijn van de mogelijke gezondheidsproblemen. Hier zijn enkele van de meest voorkomende:
Mitralisklepziekte (MVD): Dit is een hartprobleem dat vaak voorkomt bij Cavalier King Charles Spaniëls. Het begint meestal op middelbare leeftijd en kan uiteindelijk leiden tot hartfalen.
Syringomyelie (SM): Dit is een zeer ernstige aandoening waarbij holtes of cysten ontstaan in het ruggenmerg nabij de hersenen. Het kan intense pijn en ongemak veroorzaken.
Oogproblemen: Cavaliers kunnen vatbaar zijn voor een reeks oogproblemen, waaronder cataract en retinale dysplasie.
Epilepsie: Epilepsie kan voorkomen bij Cavalier King Charles Spaniëls. Dit kan leiden tot periodieke aanvallen, die kunnen variëren van mild tot ernstig.
Progressieve Retinale Atrofie (PRA): Dit is een degeneratieve oogaandoening die uiteindelijk kan leiden tot blindheid.
Luxerende Patella: Dit is een aandoening waarbij de knieschijf (patella) uit positie glijdt. Dit kan pijn en bewegingsproblemen veroorzaken.
Uiterlijk
Grootte: 25-32 cm Gewicht: ca. 6,25-8,25 kg Kleur: zilvergrijs, abrikoos beige of zwart
Aard
De Mops is een uiterst sociale hond. Zeer dier-en kindvriendelijk. Helaas heeft dit ook zijn nadelen. De Mops gaat argeloos ieder mens en dier tegemoet. De eigenaar van de Mops zal het diertje zelf weg moeten houden van kwaadwillende honden of vreemde poezen, want de Mops zal elk gegrom of geblaas negeren en enthousiast naar het dier toerennen. De Mops kent weinig angst, hetgeen zéker bij de jonge Mops, een wakend oog van de eigenaar vraagt. De volwassen Mops is meestal een rustige en vaak wijze kameraad, die zelden van de zijde van zijn of haar huisgenoten wijkt. Een heel rustige, consequente opvoeding met veel beweging en afleiding, zal daarentegen een onverbrekelijke band smeden. Dan zal de Mops als Uw schaduw zijn, met zijn vriendelijke, loyale karakter. De Mops heeft een flegmatieke wat dogachtige aard. Er moet heel wat gebeuren eer de Mops boos is, gaat U écht te ver (bijvoorbeeld een bad) dan raakt de Mops beledigd en gaat gepikeerd met de rug naar U toeliggen. U zult het dan zelf weer goed moeten maken.
Verzorging
De Mopshond heeft weinig onderhoud nodig. Regelmatig borstelen om de dode haren te verwijderen is voldoende.
Controleer, en indien nodig reinig, regelmatig de oortjes en eventuele neusplooi om infecties te voorkomen.
Probeer ook op hun gewicht te letten want ze zijn gevoelig om te dik te worden.
Beweging
Bij helder weer vindt de mops het heerlijk om buiten te rennen en te ravotten. Is het erg warm, dan doet u er goed aan de mops niet te lang uit te laten en hem een schaduwrijk, koel plekje te geven waar hij de rest van de dag kan doorbrengen.
Erfelijke ziekten
Brachycefaal obstructief syndroom (benauwd door stompe schedel)
Degeneratieve myelopathie (aantasting ruggenmerg)
Entropion (naar binnen krullende oogleden)
Keratoconjunctivitis sicca (ontsteking hoornvlies door gebrek aan traanvocht)
Uiterlijk
Grootte: 25-30 cm Gewicht: ca. 7-14 kg Kleur: wit, donkergestreept of wit met gestroomde platen Bijzondere kenmerken: brede, hoekige kop, stompe neus, staande vleermuisoren
Aard
Rustig en levendig op de goede momenten. Een verrassend goede waakhond, die u ogenblikkelijk op de hoogte zal brengen van ongewenst bezoek. Een grote hond in mini formaat, hij zal binnen de kortste keren u helemaal veroveren. De Franse Bulldog is gewoon gek op kinderen en weet dan ook van geen ophouden. Met andere honden of met andere huisdieren zijn er slechts héél zelden problemen van verstandhouding. Hij heeft ook weinig beweging nodig en kan dus zowel in een appartement als in een woning met of zonder tuin gehouden worden. Een blokje om lopen is voor hem al méér dan voldoende. Het is af te raden om hem zware inspanningen te laten maken bij extreem hoge temperatuur.
Beweging
Lange wandelingen zijn niet echt nodig. Belangrijk vindt de Franse Bulldog de aandacht die hij krijgt. Daarnaast houdt hij ervan om te kunnen spelen en ravotten met een van de gezinsleden. Deze honden zijn prima gezelschap voor mensen die op een appartement wonen.
Erfelijke ziekten
Brachycefaal obstructief syndroom (benauwd door stompe schedel)
Food hypersensitivity (voedselallergie/-overgevoeligheid)
Uiterlijk
Kleur: wit
Aard
Maar al te veel mensen denken dat de Maltezer een "minimensje" is. Niets is minder waar, hij is en blijft een hond, een roedeldier.
Honden hebben een leider nodig die ze kunnen volgen, en die de regels bepaalt. Ook de Maltezer heeft dus duidelijke richtlijnen nodig van iemand die boven hem staat. Maltezers hebben een sterke "will to please" en leren bijzonder gemakkelijk dingen aan, maar daar moet dan wel een zachte hand bij gebruikt worden.
Als puppy zijn ze enorm lief en schattig en worden ze maar al te vaak verwend, of mogen dingen doen die bij een groter ras niet zouden worden getolereerd. Vergeet evenwel niet dat dergelijk gedrag in de toekomst een probleem kan vormen als het een vast patroon vormt.
Maltezers kunnen het doorgaans zeer goed vinden met kinderen. Denk er echter aan dat de Maltezer geen lappenpop is en leer kinderen hoe ze moeten omgaan met de hond. Op die manier blijft het leuk voor zowel het kind als de hond.
Beweging
Hoewel de Maltezer een klein hondenras is, hebben ze nog steeds een matige hoeveelheid beweging nodig om gezond en gelukkig te blijven. Dagelijks wandelen, spelletjes spelen in huis of in de tuin, en mentale stimulatie door training of puzzels zijn allemaal geweldige manieren om je Maltezer bezig te houden.
Wat betreft de specifieke activiteiten voor Maltezers, volgen hier enkele suggesties:
Wandelingen: Een dagelijkse wandeling van minstens 20 minuten tot een uur, afhankelijk van de leeftijd en gezondheid van je hond, is essentieel.
Speeltijd: Maltezers zijn dol op spelletjes zoals apporteren. Dit helpt hen niet alleen lichamelijk actief te blijven, maar stimuleert ook hun mentale gezondheid.
Training: Gezien hun intelligentie, genieten Maltezers van trainingssessies. Dit kan variëren van basis commando's tot meer geavanceerde trucjes.
Sociale interactie: Sociale interactie met andere honden en mensen is ook een vorm van beweging. Dit helpt hen om hun sociale vaardigheden te ontwikkelen en voorkomt dat ze angstig of agressief worden.
Puzzels: Hondenpuzzels die ze uitdagen om voedsel of speelgoed te vinden, kunnen ook helpen om hun lichaam en geest bezig te houden.
Let op: elke hond is uniek. Het is belangrijk om het energieniveau en de gezondheid van je specifieke hond te observeren en activiteiten dienovereenkomstig aan te passen.
Erfelijke ziekten
Net als bij alle hondenrassen, zijn er enkele gezondheidsproblemen en ziekten die vaker voorkomen bij Maltezers. Hieronder bespreken we enkele van deze erfelijke aandoeningen en hoe ze de gezondheid van uw Maltezer kunnen beïnvloeden.
Luxerende Patella: Luxerende patella, ook bekend als "slippende knieschijf", is een veelvoorkomende aandoening bij kleine hondenrassen zoals de Maltezer. Deze aandoening treedt op wanneer de knieschijf uit de groeve glijdt waarin deze normaal gesproken beweegt. Dit kan leiden tot kreupelheid, ongemak en in ernstige gevallen kan een operatie nodig zijn om de aandoening te verhelpen.
Progressieve Retina Atrofie (PRA): Progressieve Retina Atrofie (PRA) is een oogziekte die langzaam leidt tot blindheid. Bij Maltezers is PRA een erfelijke ziekte. Het begint meestal met nachtblindheid en kan uiteindelijk leiden tot volledige blindheid. Hoewel er geen genezing is, kunnen honden met PRA vaak leren omgaan met hun verminderde zicht en nog steeds een vol, gelukkig leven leiden.
Portosystemische Shunt (PSS): Een Portosystemische shunt (PSS) is een abnormale bloedvatenverbinding die het bloed om de lever heen leidt, in plaats van erdoorheen. Dit kan leiden tot een opeenstapeling van gifstoffen in het lichaam.
Uiterlijk
Grootte: max. 27 cm Gewicht: 4-8 kg Kleur: elke kleur toegestaan, bij gevlekte varianten witte bles en staartpunt gewenst
Aard
Dit ras wordt beschreven als een dier dat bijna menselijk is in het beantwoorden van affectie. Het is een taai gezelschapsdier dat geprezen wordt om zijn enorme veerkracht en de ( zeg maar ) nonchalante houding, die je eigenlijk meer van sommige grote honden zou verwachten. Deze hond is intelligent, levendig en sterk maar ook onafhankelijk en heeft zo z'n eigen willetje. Er zijn exemplaren die dit eigen willetje nogal sterk willen doordrijven. Hij is echt dol op gezelschap en lief voor kinderen.
Beweging
Regelmatige beweging is vereist. Shih-Tzu’s zijn met een korte wandeling per dag reeds héél tevreden. De shih-Tzu stelt op dit gebied zeker geen grote eisen. Let op dat er geen oogontstekingen ontstaan door de kuif die over de ogen valt. Hou er rekening mee dat de Shih Tzu gek is op gezelschap.
Verzorging
Regelmatig borstelen om klittenvorming te voorkomen.
Het regelmatig langsgaan bij een trimsalon is aan te raden.
Ogen mooi reinigen om traanvorming te voorkomen.
Erfelijke ziekten
Brachycefaal obstructief syndroom (benauwd door stompe schedel)
Otitis externa (ontsteking uitwendige gehoorgang)
Atopie (omgevingsallergie)
TERRIERS
Deze energieke groep honden werd speciaal ontwikkeld om in holen te kruipen. Deze taak vereist een uitbundige onbevreesde hond. Vandaar dat het honden zijn met een goed hart en veel moed.
Terriërs hebben een nobel karakter en zijn zeer trouwe metgezellen. Er kan perfect mee gewerkt worden (al kunnen ze wel eens koppig zijn), en de honden benaderen hun werk met enthousiasme. De kleinere terriërs zijn door hun omvang uitermate geschikt als gezelschapshond en zijn beslist een lust voor het oog in het gezelschap van kinderen.
Ook de American Stafford doet goed dienst als gezelschapshond. (Ondanks zijn soms slechte naam gegeven door mensen die het ras niet kennen) Het is een grote knuffelbeer die enorm geniet van menselijke aandacht. Het komt enkel door zijn stoere uiterlijk dat sommige individuen hem verkeerd opvoeden maar dit kan je met eender welk ander ras ook. Alleen is het niet zo stoer om met een Chihuahua met brede pinnenhalsband over straat te lopen...
Ze eisen weinig vachtverzorging.
Uiterlijk
Bij de reuen heeft een schofthoogte van 45,7 cm tot 48,3 cm de voorkeur en bij de teven heeft een schofthoogte van 43,2 cm tot 45,7 cm de voorkeur. De hoogte en het gewicht moeten echter in een goede verhouding tot elkaar staan. Kleur: Iedere kleur, egaal, gedeeltelijk gevlekt of gevlekt is toegestaan. Echter geheel wit, meer dan 80 procent wit, black and tan en leverkleur is niet gewenst.
Aard
In tegenstelling tot wat velen denken die het ras niet of nauwelijks kennen is de Stafford geen afgestompte vechtmachine. Het is voor zijn gezin een zeer gevoelige hond die door een te dressuurachtige opvoeding geheel gebroken kan worden. De American Staffordshire Terriër is een opgewekte, voor zijn grootte een zeer atletische hond die van nature erg gehoorzaam is. Daarbij komt dat de hond zeer intelligent is, dus snel leren. Het is ook een volstrekt betrouwbare metgezel, die erg mensvriendelijk is en bijzonder goed met kinderen overweg kan. De meeste American Staffordshire Terriërs zijn allemansvrienden en staan graag in het middelpunt van de belangstelling. Echter, hij blijft goed weten wie de baas is. Wel zijn ze geneigd de minder dominerende gezinsleden, bij afwezigheid van de baas, te beschermen en bij werkelijke onraad kan de hond een uiterst fanatieke verdediger van het gezin zijn. Over het algemeen is het zo, dat de Amstaff niet ruziezoekerig is met andere honden. Vaak zijn ze vrij ongeïnteresseerd voor soortgenoten tenzij van het andere geslacht. Echter een gevecht uit de weg gaan ligt niet in hun aard, zeker wanneer ze eens eerder in een gevecht betrokken zijn geweest. Opvoeding speelt ook hierin een belangrijke rol.
Beweging
Mits geregeld uitgelaten past hij zich gemakkelijk aan een stadsleven aan. Het is een uitstekende rattenvanger, dus actie is gewenst. Leer hem vroeg met andere honden omgaan.
Erfelijke ziekten
Allergieën
epilepsie
HD en ED
Uiterlijk
Grootte: 25-30 cm Gewicht: 5-8 kg Kleur: voor minstens 51% wit, verder zwart, bruin
Aard
De Jackrussell is een alerte, actieve, onafhankelijke en sportieve hond. De Jackrussellterriër geeft blijk van intelligentie door zijn probleemoplossend vermogen, hij is een erg plezierige hond om te hebben als je je als eigenaar realiseert dat je een grote hond in kleine verpakking in huis haalt die regelmatig zal pogen het roer in handen te krijgen. Een baas zal net iets eigenwijzer moeten zijn dan zijn hond en net iets meer moeten doen om de hond voor zich te willen laten werken dan bijvoorbeeld een herderras die toch meer op de mens gericht zijn. Hij is tenslotte gefokt om als solist een vossenhol in te gaan en dan is afhankelijk zijn van de baas dodelijk en moet er initiatief genomen worden. Door zijn intelligentie zal hij vrij eenvoudig nuttige en gewoon leuke trucjes aanleren als hij luistert en voor je wil werken. Als je hem voor je kunt winnen is het een geweldige hond die voor je door het vuur gaat. Hij zal regelmatig het initiatief nemen om te gaan spelen met de baas door uitdagend voor je te gaan staan met een bal of een stuk hout. De stoere Jack kan buiten vonken van energie en thuis een echte schoothond zijn die toch alles hoort en plots binnenkomend bezoek dapper en onverschrokken tegemoet treedt. Als de dreiging weg is zal hij kwispelend en springend om aandacht vragen al zijn niet alle Jacks allemansvrienden, de reuen zijn wat onverschilliger naar vreemden. Omdat er veel gevallen bekend zijn van herplaatste 'Jacks', met name voor de zomervakanties is de Jack ruim vertegenwoordigt in asiels, is het zaak een weloverwogen beslissing te nemen voor tot aanschaf over te gaan. Met name teven kunnen, als er geen duidelijke roedelleider is, onderling vaak gevechten aangaan die hevig kunnen zijn. Zoals het een echte terriër betaamt geeft hij niet snel op en zal naar zijn prooi (een bal in de struiken voldoet ook) blijven zoeken al bent u het allang zat (en denkt u er al geruime tijd over een nieuwe bal te kopen) en zal negen van de tien keer terugkomen met zijn prooi. Er zijn gevallen bekend dat de eigenaren van deze honden ze uit moesten graven omdat ze niet meer uit het hol van de vos wilden komen zolang ze hem nog niet hadden gevangen.
Beweging
Honden van dit ras hebben enorm veel energie en werken graag.Het is dan ook niet vreemd dat dit ras geen genoegen neemt met driemaal daags een blokje om.Deze honden willen rennen en spelen,en ze graven graag.Het zijn tevens uitstekende bestrijders van ongedierte,waardoor ze zeer geschikt zijn voor een leven op een boerderij. In sporten als fly-ball en behendigheid slaan ze beslist geen gek figuur.
Erfelijke ziekten
Patella luxatie en oogproblemen
POOLHONDEN EN OERTYPEN
De rassen van het Noorden zijn wellicht de mooiste en opvallendste van alle honden. Deze honden zijn ontwikkeld uit de sledehond-typen. zij hebben vaak een verantwoordelijk aard. Deze rassen zijn te onderscheiden door hun pluche, volle vacht, gekrulde staarten en opstaande oren.
Hun vacht eist niet veel verzorging, enkel in de ruitijd zijn geregelde borstelbeurten geen overbodige luxe.
Als makkers zijn de Poolhonden betrouwbare en lieve honden, die hun affectie voor hun baas uiten in gehoorzaamheid en de behoefte om dicht bij hun baas te vertoeven. Deze rassen hebben, omdat ze ontwikkeld zijn uit energieke sledehonden, een behoorlijke hoeveelheid beweging nodig om ze gezond en in goede conditie te houden. Hier zie je terug het belang van een hond geregeld eens af te leiden en moe te maken om een goede, evenwichtige en gemakkelijke metgezel in huis te hebben.
De Akita Inu en Shiba Inu zijn honden die zeer trots en een beetje onafhankelijk zijn. Hoewel ze voor velen evenwichtige maatjes en voor anderen effectieve bewakers blijken, kunnen ze soms wat afstandelijk zijn. Daarom is een goede socialisatie van groot belang.